آذر هم از راه رسید...

آذر بازهم فرا رسید و من را در آغوش خویش به اصالتم بازگرداند.

گویی این روزها در حال خود غوطه ور هستم و از هر سمتی به دیدار خود میروم.از من تا به من راهی پایان ناپذیر برقرار شده...

من فرزند همین ماهم، فرزند سوم پاییز که گویی در قصه های شیرین به دنباله فراری از مهری های و آبانی های تیر خورده، گرفتار زمستانی سرد و بی احساس می شوم.

و دوباره باید بنشینم و روزگار را تا به رسیدن دوباره پاییزم تحمل کنم...