مشت مشت غم هایم را می فشارم

مشت مشت غم هایم را می فشارم

تا از درون جاری شود

هر آنچه شبیه "غم" است

_______________

سعیدپیرزاده:31شهریور93

زندگی بعد تو بر هیچ‌کس آسان نگرفت

دشت خشکید و زمین سوخت و باران نگرفت
زندگی بعد تو بر هیچ‌کس آسان نگرفت
چشمم افتاد به چشم تو ولی خیره نماند
شعله‌ای بود که لرزید، ولی جان نگرفت
دل به هرکس که رسیدیم سپردیم ولی
قصه‌ی عاشقی ما سر و سامان نگرفت
تاج سر دادمش و سیم و زر، اما از من
عشق جز عمر گرانمایه به تاوان نگرفت
مثل نوری که به سوی ابدیت جاریست
قصه‌ای با تو شد آغاز که پایان نگرفت ...

دلتنگی

برای بودنها ابری می شوم

ابری شبیه خواسته های یک "انسان"

و"می چکم" قطره قطره..

بر بام هر آشیان که مرا یاد کند

 جاری می شوم در کوچه های "دلتنگی"

بی هیچ هراس و تردیدی

تا به مقصد برسم

به معبودی بی همتا

و آن دم...

شبیه هوای باران زده می نالم

و عاشقانه خلاص می شوم

______________

سعید پیرزاده:شهریور ماه93