Unknown

روزگاری دارم آنچنان بی رحم که گویی طوفانی از جنس ویرانی خواهد آمد.گویی به باوری خواهیم رسید از این آشفتگی که هیچ جایی به سلامی گرم نخواهد شد و در این بین انسانی از جنس عشق می توان یافت که به رسم دیروزگاران جشن سپندرمذگانی زیبا برایت تجلی سازد.

نمی شود از حرفی خاص گفت، از دنیایی که ثابت بودنش امری محال است و گویی در زمانه بودنها تلاش برای نابودی دارد.