خدا...

...

کلبه دود

اینجا میدان ایثار اردبیل است.خروجی شهر خاطراتی بر جا می گذارد حال آنکه در اردبیل وقتی مسافری قصد خروج از این شهر را دارد با این فضای کاملا دودی برخورد می کند.شاید به ظاهر جالب باشد اما شاید از نظر بعضی ها فضای شهر را به گونه دیگری قلمداد شود.

دانا دوباره فیلتر شد

شبکه اطلاع رسانی دانا توسط وزارت ارشاد به دلیل نداشتن مجوز فیلتر شد.آیا با توجه به قانونی که درج شده دیگر سایتها هم فیلتر خواهند شد یا اولویت فقط و فقط با دانا بوده است.مسئولین در حال رسیدگی هستند تا زودتر این سایت پربازدید به کار خود ادامه دهد.

مجسمه های طلایی+تصاویر

تندیس های طلایی از جنس انسان هستند، با این تفاوت که آنها برای حرف زدن دلیلی ندارند و برای 5 هزارتومان، 5 ساعت خیره می شوند به نقطه ای.

متاسفانه علی رغم تلاش، نتوانستیم حرفی از زبان این تندیس های طلایی بیرون بکشیم.شاید سکوت هم بزرگترین حرف بود.انسانهای طلایی همه روزه از ساعت 5تا9 شب، نقش مجسمه را بازی می کنند و گاهی حرکتی از خود نشان می دهند.اینجا چهار راه کوکاست.شاید بتوانید یک روزی حس عجیب این مجسمه ها را از نزدیک ببینید.

گویی این حرکت از سیلورمن های آمریکایی گرفته شده است که به گونه ای گدایی محترمانه می کنند.با این تفاوت که آنها خود را به شکل تندیس های نقره ای در می آورند

 

کلاسریها

وبلاگ کلاسریها، متعلق به اهالی طایفه کلاسر (گرمی)می باشد که هر روز اخبار جدیدی از این طایفه منتشر می شود.

kalasariha.blogfa.com

تقدیم به مخاطب خاص:

        با خیال ت در خیال م بی خیال عالم م 

شهریار و دنیایی از واقعیت

شعر زیاد میخونم اما در هیچ شعری به اندازه اشعار استاد شهریار گیر نمیکنم/شعرهایی که همیشه من را مست می کند:

در دیـــــاری که در او نیست کســی یار کســــی ----- کاش یارب که نیفتد به کسی کار کسی

هــــــر کس آزار منِ زار پســـــندیــــــد ولــــــــــی ----- نپـــســـــندیــــد دلِ زار مـن آزارِ کســــی

آخــــــرش محــــنت جانــــکاه به چـــــاه انـــــدازد ----- هرکه چون ماه برافروخت شبِ تارِکسـی

سودش این بس که به هیچش بفروشند چو من ----- هر که باقیمت جان بود خریدار کســـی

دل شب

تازه رسیدم حرم شاهزاده عبدالعظیم.از تجریش و درکه گرفته تا همین جنوب گشتیم.حال و هوای خوبی داشتم.مخصوصا با صدای مهدی که شبمونو جذابتر کرد.خیلی دوست داره خواننده بشه ولی دوست داشتن کجا و رسیدن کجا...

رضا هم طبق معمول درگیر بود با خودش و من.میگفت دوست داره شعر بنویسه مثل من و من هم دوست دارم خوب بودن رو از رضا یاد بگیرم.امشب تهران جذاببت خاصی داشت برام.شبی به یاد ماندنی که البته لذتش با عشقت ببشتر میشه...

تو این موقع شی بچه های شهرداری از اون بالا تا به این پایین دیده می شدن که داشتن واسه شهر جون دوباره می دادن...

یعضی اوقات باید گفت که حیف تموم شد.

قایق کاغذی

و من هم مثل سهراب

قایقی دارم...

اما کو آب؟!

به مثال برکه ای هم نیست

قایقم کاغذیست

به خیالت جوی آبی میخواهم

تا فقط قایقم زنده بماند

و در تکاپوی همین خیال

می شود حس کرد سهراب را

که چه گفت و چه نالید

از کجا آمد و به کجا رفت...

و من هم مثل اویم

غرق در قایق خود گشته ام