من آذریم!

من فرزند آذرم !
فرزند سوم پاییز . . .
حال و احوالم پاییزیست !
ساعتی آفتابی . . .
ساعتی ابری . . .
گهگاهی بارانی . . .
گاهی هم طوفانی . . .
ولی . . . . . . . .
ولی همیشه سر سبزم . . . ! !

عزاداری عاشقان کربلا

خبردار،ای عزاداران، حسینـــون یاسی باشلاندی
اولونسون عالمه اعلان،حسینون یاسی باشلاندی
اولور کی نهم ذیحج،کی یعنــــــــی بایرام آخشامی
سحر کی کسدیلر قربان،حسینون یاسی باشلاندی...

التماس دعا...

Unknown

Unknown

آسمان در هیجان می چرخد گیج گیج است زمان می چرخد شور، تنبور، رقص کیهانی که دهل می زند، که سبحانی؟ تنبورم و در چنگ توأم، ها بزن ای عشق یکریز بزن پنجه به هر تار من ای عشق

زندگی شاید سخت باشد...

همیشه با خود زمزمه کن :

زندگی شاید سخت باشد ، 
اما من از او سخت ترم ... !

بی معنا

شاید تکراری باشد ولی گویی این مهر با تمام بی مهری هایش آبان را به آغوش می کشد و انگار میخواهد گذر را برایم معنا کند.آری مهر هم می رود و فقط تو میمانی و خاطراتی که تو را به مهر پیوند زده اند...

گویی صدای خسته ای را باید باور کنی که مثل آذر به شوق دیدار بهمنی می رود که از هزاران چلچراغ زیباتر جلوه می دهد و این می شود تلاقی دو ماه که با بی مهری های روزهای گذشته وداعی شیرین خواهد داشت. نقطه یتلاقی تیری است از جنس ناملایماتی که بهار را از همه گرفته اما آنقدر سخاوت مند است که می ایستد و می ایستد تا روزش را تکراری نکند

مینوازمت...در هر پرده که بخوانی

من باشم باران باشد و یک جاده بی انتها...

پاییز

من هم مانند پاییز، بهاری را ترک میکنم که هوایش تابستانی و زننده شده است.رنگ به رخسار ندارم وقتی در این فراق از هر چیزی به غیر او مینویسم و در تنهاترین لحظه های پاییزی خود، در شب های پاییزی سیر می کنم و این است داستان غم انگیز فراق من که از هیچ به هیچ می رسم.

 

می گویند...

می گویند: " - عشق برای قصه هاست.. "
می گویم: " - با این همه من می نویسم
از قلب هایی که جز دوست داشتن
کاری از دست شان بر نمی آید
از دلهایی که شکسته شدن را خوب بلد شده اند
از دلتنگی ها، که عادت روزمره اند
و از تنهایی ها، که درد بی درمانند.. "

از تمام آن بغض های نفس گیر می نویسم
که دیگر هیچ فریادی 
به درد شکستن شان نمی خورد
و از سکوتی / که صدای نگفته هایش
آنقدر بلند است که دیوارهای صوتی را فرو می ریزد

از بودن هایی که وسط نبودن ها خیمه زده اند
و از خیره سری خاطراتی که به فراموشی تن نمی دهند.. "

می دانید
قرن هاست که عشق
آدم خودش را پیدا می کند
و در ویرانه ای به نام دل
به خون می نشاند..!!
_________________